Eλληνικές Παροιμιες - Σελίδα 5 |
Σελίδα 5 από 5
Τ • Τα δικά σου αμπέλια φράζε και τα ξένα μη γυρεύεις. • Τα ζώα μου αργά. • Τα μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται. • Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους. • Τα μυαλά σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος. • Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. • Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. • Τα πολλά πνίγουν τον άντρα και τα λίγα τη γυναίκα. • Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. • Της γυναίκας ο καημός, λούσα π***σα και χορός. • Της καλομάνας το παιδί, το πρώτο να 'ναι κορίτσι. • Της κοντής ψωλής της φταίνε οι τρίχες. • Της κοντής ψωλής τα μαλλιά της φταίγανε . • Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και γελά. • Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες. • Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; • Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα! • Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω! • Τι κι αν σε δέρνουν δεκατρείς, αν δε σε δέρνει ο νους σου. • Τι μπρόκολα τι λάχανα. • Τί 'ναι ο κάβουρας τι το ζουμί του. • Τι χοντρό κεφάλι που 'χεις. Με στενεύει η σκούφια σου. • Το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη. • Το βουβάλι κι αν ξεπέσει πάλι αξίζει ένα βόιδι. • Το γαρούφαλο είναι μαύρο μα πουλιέται με το δράμι. • Το γοργό και χάριν έχει. • Το γύφτο κάναν βασιλιά κι 'αυτός γύρευε ρείκια. • Το δις εξ' αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. • Το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται. • Το καλό πράγμα αργεί να γίνει. • Το καλό το αρνί, από δυο μάνες γεννιέται. • Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι. • Το μήλο κάτω απ' την μηλιά θα πέσει. • Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυό το πρόσωπο. • Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς. • Το ξένο είναι πιο γλυκό. • Το ξέρει ο Αχμέτ, ο Μεχμέτ, και ο κόσμος όλος. • Το ξύλο βγηκε από τον παράδεισο. • Το παιδί σου πάντρεψες; Γείτονα το 'καμες. Κι όχι καλογείτονα, αλλά κακογείτονα. • Το πολύ το κυρ' ελέησον το βαριέται κι ο παπάς. • Το πολύ το τάκα τάκα κάνει το παιδί μαλάκα. • Το πολύ το τίκι τίκι κάνει το παιδί φυστίκι. • Το φτηνό είν' κι ακριβό. • Το φτηνό το κρέας το τρώνε οι σκύλοι. • Το ψάρι βρωμάει απ΄ το κεφάλι. • Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς. • Του κουτσοδόντη παξιμάδι του τυχαίνει. • Του φτωχού η κοιλία όταν γομούτε η ψωλίατ' σκούτε. (ποντιακή) • Τραβάτε με κι ας κλαίω. • Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. • Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο. • Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή. • Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. • Τσάμπα ξύδι γλυκό σα μέλι. • Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. • Τώρα που βρήκαμε παπά άς θάψουμε πέντ' έξι. • Τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα! Υ • Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. • Ύστερα απ' τη βροχή έρχεται και χαλάζι. • Ύστερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Φ • Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι. • Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο. • Φίδι φύλα το χειμώνα να σε φάει το καλοκαίρι. • Φίλε μου στην ανάγκη μου κι οχθρέ μου στη χαρά μου. • Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη. • Φοβέρισε τον κώλο σου μη χέσει τα κλιτσιά σου. • Φρου φρου και τ' αμπέλι ξέφραγο. • Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά. • Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Χ • Χάρε χαρά που μου 'φερες και λύπη που μου πήρες. • Χάρη στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα. • Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι. • Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί τζαμί. • Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. • Χέστηκε η φοράδα στο Γενί Τζαμί και κατούρησε στ' άχυρα. • Χέσε ψηλά κι αγνάντευε. • Χέσε ψηλά κι αγνάντευε και πέτα βοτσαλάκια. • Χόρευε κυρά Ντουντού κοίτα και το σπίτι σου. • Χρόνου φείδου. (Αρχαίο) • Χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει. • Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα. • Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια. Ψ • Ψαρεύει σε θολά νερά. Ω • Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου. |